In memoriam Bob Verberkt – Stadsprins Bob I 1987 - 1988.
De secretaris en penningmeester traden af en werden opgevolgd door twee nieuwe ervaren krachten, er kwamen 5 nieuwe commissievoorzitters en leden van commissies. Voor Bob als Stadsprins was de vernieuwing van de Raad van Elluf, zijn Gevolg, het meest belangrijk.
De oude Raad was incompleet en nieuwe leden niet te vinden. Het Bestuur had daarom besloten een nieuwe raad in het leven te roepen bestaande uit de Stadsgrootvorst als voorzitter en jonge leden in de leeftijd van 18 tot 25 jaar. Het vergde enige tijd om het totaal van 11 te bereiken en de juiste kledij te kiezen. Uiteindelijk kwam alles op zijn pootjes terecht en werd het jaar van Bob I een succes. Mede door zijn adjudant Jos Lammerts en hun dames.
Bob had zich in de kijker gespeeld door deelname als individueel aan de optocht, en zijn manier van feestvieren tijdens de carnavalsdagen. Hij liep dan rond met een miniatuurhondje aan een lange stok, dat blafte en kon bewegen. Hilariteit alom want Bob bracht continu een act met zijn “hunje”.
Op zeker moment werd door een zestal bevriende echtparen de carnavalsgroep “de Schikzuukers” opgericht, waarvan Bob de leider was. Zij gingen deelnemen aan de optocht en hadden succes.
Zo kwam Bob aan de orde tijdens de vergadering van de Geheimraad, en de keuze viel op hem. Als Adjudant koos hij vriend en mede-Schikzuuker Jos Lammerts. Een duo dat het goed deed. Ondanks de veranderingen en de jonge Raad van Elluf ging het seizoen steeds beter lopen. De jongelui, die de nodige humor meebrachten en speels hun taak vervulden, droegen hier zeker aan bij. Al snel werden zij “onze jonge honden” genoemd. Het speelse bleek uit hun naamgeving van de echtgenote van Bob, genaamd Johanna. Al snel werd zij “Hertogin Johanna” voor de jongelui. De oudgedienden van de Stichting CarrnavalsViering Oss gebruiken nog die eretitel. Uit de details van dit carnavalsjaar in het jubileumboek “Twè kèrres Elluf” wordt duidelijk wat een intensief seizoen dit is geweest. Niet in de minste daarom de blijvende dank en waardering voor de inzet van Bob en zijn Johanna voor het Osse openbaar Carnaval.